22 december
Mijn ovulatie zou dinsdag 16 december geweest moeten zijn. We hebben gevreeën op de 14, 16, en de 21 december. Dus als het goed is, zijn dat de juiste dagen. Nu maar weer afwachten. Ik zou nu de 30e of de 31e ongesteld moeten worden. Dus in het nieuwe jaar kan ik dan een test doen. Het zou echt super leuk zijn! Ik geloof dat ik nog nooit zoiets zo graag gewild heb als nu om een kindje te krijgen samen met Ro. Volgens mij worden wij heel leuke ouders van dit lieve kindje.
30 december
Helaas ongesteld geworden. Pas om 23.14 uur, ik was van plan om morgen een test te doen. Ik ben best wel weer teleurgesteld. Ik voelde namelijk donderdag al dat ik ongesteld moest worden, maar er kwam maar niets. Gisteren had ik op internet gelezen dat het gevoel van innestelen hetzelfde kan voelen als een menstruatie. Dus toen dacht ik dat dat het misschien wel zou kunnen zijn. Maar nu voelt het wel echt als een gewone menstruatie. Bah waarom lukt het nu niet. Misschien wil ik het wel te graag en ben ik er teveel mee bezig. Maar goed dit was pas de 4e maand, dus er kan nog van alles gebeuren. We gaan op naar de volgende ovulatie. Als er maar niets mis is met mijn eitjes of Ro zijn zaad… Oh GOD nu word ik wel echt heel erg. Bij de gemiddelde vrouw duurt het zo’n 6 maanden en 1 op de 6 stellen heeft veel langer de tijd nodig omdat die te maken hebben met een vruchtbaarheidsprobleem.
2 januari
Zwaar ongesteld, deze keer echt heftige buikpijn, migraine en veel bloedverlies. We hebben gezegd dat we er minder mee bezig moeten zijn. En dat we geduld moeten hebben, dus daar ga ik mij meer op focussen.
5 januari
Na heerlijk 11 dagen luieren, eten slapen en drinken was ik vanmorgen stiekem wel weer blij dat ik kon gaan werken. Ik voel mij lekker uitgerust en ik heb zin in het nieuwe jaar. Mijn voornemens voor het nieuwe jaar:
– het hardlopen weer oppakken
– meer genieten van alles wat er al wel is
– minder bezig zijn met zwanger worden, het komt vast wel….
– minder druk maken op werk, meer zelfvertrouwen hebben
Ik ga er een mooi jaar van maken met rust, geen gekke dingen als een trouwerij, andere baan, verhuizing, gewoon blij zijn met wat er is. En dan hopelijk kan dat volgend jaar worden verrijkt met een kindje.
—————————————————————————————————————————-
Ik geloof dat ik nog nooit zoiets zo graag gewild heb, als nu om een kindje te krijgen samen met Ro.
Dit raakt me enorm om zo terug te lezen. Wat was (misschien wel is) mijn verlangen groot. En wat wilde ik dit graag, ook voor Ro. Ik kan dat gevoel heel makkelijk oproepen, simpelweg omdat het er nog zit. Ik verwacht niet dat dit ooit weg zal gaan. Dit zit zo diep geworteld in mijn kern.
Hoe is dat voor jou?
Liefs Nicolien
Recente reacties