Ik maak even een sprong in de tijd…
14 mei 2009.
Geen goed nieuws. Sowieso ben ik zondag ongesteld geworden, op de 34e dag van de cyclus. Maar erger nog is dat ik gisteren ben gebeld door de huisarts dat het uitstrijkje niet goed is. Er zijn afwijkende cellen gevonden. Ik dacht gisteren gelijk het ergste. Ik heb nu een vervolg afspraak in het LUMC, voor een echo en een uitstrijkje. Het zwanger worden zetten we nu even van ons af, omdat we eerst willen dat dit weer beter wordt. Ergens denk ik ook wel dat het goed is om er even niet mee bezig te zijn.
28 mei
Vandaag vertelde een collega dat ze zwanger is. Echt heel fijn voor haar en haar man, maar ik voelde ook aan mijzelf dat ik graag diegene zou zijn geweest. Ik ben eigenlijk best wel jaloers. Ik voel mij daar wel rot over, maar ik heb nog steeds het gevoel dat wij over een half jaar ook aan de beurt zijn.
Het vervolgonderzoek is geweest en ze hebben opnieuw een uitstrijkje gemaakt. Als blijkt dat het niet goed is gaan ze verder kijken.
6 juli
Na een heerlijke vakantie is er geen goed nieuws. Helaas is de uitslag van het uitstrijkje nog steeds niet goed. Afgelopen 3 juli heb ik een colposcopie gehad en hebben ze 2 biopten afgenomen. Ik krijg as vrijdag hier de uitslag van. Heel spannend vind ik het allemaal.
13 juli
Afgelopen vrijdag geen goed nieuws gekregen. Er zijn afwijkende cellen gevonden en die gaan niet vanzelf weg. As donderdag gaan we weer naar het ziekenhuis en worden de cellen poliklinisch weggehaald. Ze doen dit met een elektrisch draadje. Dat gaat allemaal onder plaatselijke verdoving. Ik geloof dat ik daar nog het meest tegenop zie. De komende 2 maanden kunnen we niet zwanger worden. Misschien wel even goed, even uit mijn hoofd.
17 juli
Gisteren hebben ze de cellen weggehaald. De prikken voor de verdoving waren vervelend, maar te doen. En het was eigenlijk ook zo gepiept. Over twee weken krijg ik de uitslag. En we mogen gewoon verder gaan met proberen zwanger te worden na het herstel.
Roderik werd vanmorgen wakker met het idee dat we geen kinderen kunnen krijgen. Ik denk dit de laatste tijd ook steeds vaker. Ik hoop zo dat we geen gelijk hebben. Als we na het volgende uitstrijkje in januari nog niet zwanger zijn gaan we naar de huisarts, spreken we samen af.
—————————————————————————————————————————-
Tijdens het zwanger willen worden werden wij opgeschrikt met iets waar ik helemaal geen rekening had gehouden. Mijn gezondheid. Gelukkig is het allemaal goed afgelopen. De cellen bleken wel sterk afwijkend te zijn, maar we waren er op tijd bij. We hebben samen een fles champagne geopend en geproost op het leven, want dat is toch het allerbelangrijkste!
Heb jij ook een moment, tijdens jullie zwangerschapswens, gehad dat je focus even werd verlegd?
Liefs Nicolien
Recente reacties