​19 augustus 2009

Vandaag belde er een vriendin om te vertellen dat ze zwanger is. Ik ben echt heel blij voor hun, maar ik vind het ook moeilijk. Ik was er nu juist even niet zo mee bezig. Nu wil ik dat het ons ook gaat lukken. Het zou toch wel lukken?

25 augustus

Ik heb gedroomd dat ik zwanger ben van een tweeling. Ik heb vrijdagnacht gespuugd en heb alleen maar trekken in mijn onderbuik. Zou het een innesteling kunnen zijn? Maar het kan ook mijn baarmoeder zijn die na de behandeling nog wat na ebt. Ik wil dat het stopt, ik wil er niet mee zo veel mee bezig zijn, ik wil gewoon net als iedereen zwanger zijn.

01 september

Ik voel mij klote. Ik heb nog steeds dat rotgevoel dat ik ongesteld ga worden. Gisteren veel buikpijn en dat is meestal geen goed teken. Ik word er erg verdrietig van. Het lijkt mij goed om in oktober naar de gyn te gaan. We zijn dan immers al 13 maanden bezig. Het is wel eng, straks heb ik iets waardoor we geen kinderen kunnen krijgen.

07 september

Vandaag de 34e dag van de cyclus en nog steeds niet ongesteld, maar ik weet ook zeker dat ik niet zwanger ben. Ik heb zaterdag een test gedaan. Ik ben wel misselijk en ik heb ook gevoelige borsten, ik word gek! Ik heb met Ro afgesproken dat ik het nu tot 22 januari laat rusten. We waren na de negatieve test zo teleurgesteld, we willen het zo graag!

10 september

Ik had toch weer hoop gekregen omdat de menstruatie uitbleef, maar ik ben nu toch ongesteld geworden. Ik ben zo onwijs boos en teleurgesteld. Ik heb erg veel pijn in mijn buik en ben super verdrietig. Wat is er nou aan de hand? Waarom lukt het ons niet? Wat is er mis met mij? Het lijkt erop dat mijn lichaam het vruchtje afstoot. Ik ga toch maar met een huisarts praten. Waarom hebben wij dit? Wat doen we verkeerd? Hoe krijg ik dit allemaal uit mijn hoofd? Ik denk echt dat het het beste is als we even stoppen met proberen omdat het mij zo ongelukkig maakt dat het iedere keer niet lukt. Het moet toch gewoon een keer lukken?!

————————————————————————————————————–

Al die vragen waar ik en waarschijnlijk jij ook geen antwoorden op krijgt. Ze hebben mijn leven zo overgenomen. Het is zo intens geweest. Hoe ervaar jij dat?

Liefs Nicolien